1787-1792 Osmanlı-Rus ve Avusturya Savaşı’nda Stratejik Bir Oluşum: Kuban Hanlığı

Abstract

Rus Çarlığı’nın Kafkasya ve Balkanlar’a doğru yayılma planının bir sonucu olarak 1774 Küçük Kaynarca Antlaşması’ndan sonra bağımsız bir Kırım Hanlığı kuruldu. Rusya’nın Osmanlı Devleti aleyhine genişleme çabaları Bâbıâlî tarafından dikkatle takip ediliyordu. 1783 yılında Rusya’nın Kırım’ı ilhak etmesi iki devlet arasındaki gerilimi oldukça artırdı. Kırım’ın işgalinden dört yıl sonra 1787 yılında Osmanlı Devleti ve Rus Çarlığı arasında 18. yüzyılın son savaşı başladı. Osmanlı Devleti, Kırım’ın bağımsız olmasından sonra Kuzeydoğu Karadeniz topraklarındaki savunma hattını güçlendirme çalışmaları yapıyordu. 1787-1792 Osmanlı-Rus ve Avusturya Savaşı başladığında buradaki kabilelerin Rus tarafına geçmesini engellemek ve güçlü bir savunma yapabilmek için yeni bir strateji geliştirdi. Bu strateji doğrultusunda Kuban Hanlığını ihdas etti ve Kırım giraylarını bu hanlığın başına getirdi. Çalışmamız, Kuban Hanları olarak Kırım giraylarının Osmanlı İmparatorluğu’ndaki rollerini, Osmanlı ordusunda “sultan” olarak verdikleri son hizmetlerine odaklanarak incelemektedir. Bu çerçevede Osmanlı İmparatorluğu’nun askerî gücünü artırmak için yaptığı stratejik hamle bağlamında bölgede yaşayan toplulukların bu mücadeledeki rollerinin anlaşılması hedeflenmiştir. Makalemizde, bölgenin savaş öncesi durumu ve Kuban Hanlığını oluşturan Nogaylar hakkında kısaca bilgi verildi. Ardından Kuban Hanları Şahbaz Giray Sultan ve Baht Giray Sultan’ın 1787-1792 Osmanlı-Rus ve Avusturya Savaşı sırasındaki faaliyetleri anlatıldı. Kırım giraylarının Osmanlı ordusundaki hizmetleri, arşiv belgeleri, Osmanlı kronikleri ve araştırma eserlerinden istifade edilerek ele alındı.